ก. ไปเสียให้พ้น, หลีกไปให้พ้น, เช่น หนีภัย หนีทุกข์ พอเขาพูดจบ พวกเราเมินหน้าหนีกันเป็นแถว แต่หากคนโผล่เข่ามา ทุกอย่างแตกตื่นหนีหมด ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม เขาไม่ได้หนีโรงเรียนแต่ก็พลอยฟ้าพลอยฝนถูกทำโทษไปด้วย แล้วฉกไปยังแขนทันทีตามสัญชาตญาณก่อนเลื้อยหนีเข้าป่าไป เราจะช่วยกันล้อมปลาให้ว่ายหนีเข้าไปหาฝั่งที่ตื้น บางคนเห็นกองร้อยเดียวกันถูกสอยร่วงต่อหน้าต่อตา... https://devinquxbf.eedblog.com/36012610/little-known-facts-about-หน-งใหม